1. این روزها
خیلی درگیرم، درگیر آینده! آینده‌ای که قرار است همین روزها بیاید و من را درون گرداب‌های
سهمگین خود غرق کند. آینده خیلی زود می‌آید و این من هستم که باید از پس همه‌ی مشکلات
و موانع پیش رو بر آیم. 2. زندگی خیلی
بیشتر از آنچه فکر می‌کردم شیرین است. احلی من العسل... و این واقعا یک شعار نیست.
یک انگیزه است. یک عقیده است. شیرینی زندگی زمانی چشیده می‌شود که واقعا درکش کنی،
با مشکلاتش انس بگیری و از ته دل به امید ساختنش گام برداری. حی علی الازدواج! 3. خیلی وقت است
وضعیت کتاب‌خوانی‌ام رو به راه نیست. و این مسأله خیلی عذابم می‌دهد. امیدوارم کمی
متعادل شوم.
تا
به حال این سؤال برای‌تان پیش آمده که پیامبر اکرم(ص) که تا پیش از آغاز
رسالت، سواد خواندن و نوشتن نمی‌دانسته و اصطلاحا "اُمّی" بوده، آیا پس از
رسالت، مواردی از خواندن و نوشتن توسط ایشان در تاریخ ثبت شده باشد؟
از
شرم برادرم: اولین اثر منتشر شده از میلاد عرفان‌پور که این روزها به چاپ
چهارم رسیده است. مجموعه رباعی‌هایی که درباره‌ی شهدای دفاع مقدس و همسران و
فرزندان آن‌ها و نیز خاطراتی که از شهیدان در زندگی امروزی ما وجود دارد،
سروده شده است.
از
اینکه چرا بیشتر با زندگانی امام آشنا نشدم؟ چرا تاریخ انقلاب را خوب
نخواندم و چیزهای زیادی از آن دوران نمی‌دانم؟ اینکه آقا سید روح‌الله
موسوی خمینی که بود؟ آن نوجوانی که در دره‌ی گل‌های زرد می‌نشست و با خدایش
سخن می‌گفت؛ آن روح‌الله‌ای که می‌نشست کنار صاحبه خانم و روزگار گذشته و
حال را از زبانش می‌شنید، از روح‌الله‌ای که چه حرف‌ها با قدس‌ایران نمی‌زد
و به او قول می‌داد که قبل از انجام هر کاری، اول با او در میان
می‌گذارد.....
«مردی
در تبعید ابدی» را هر چند دیر ولی بالاخره خواندم؛ کتابی درخور توجه و
بسیار خواندنی که با شیوه‌ی نگارشیِ خاصِ نادر ابراهیمی - این نویسنده‌ی
خوش‌ذوق ایران اسلامی - نگاشته و منتشر شده است.
این
کتاب سرشار از خوش‌ذوقی نادر ابراهیمی است که به زیبایی هر چه تمام‌تر به
شرح حیات ملاصدرای شیرازی پرداخته است که به زعم حقیر، خواندنش بر هر جوانِ
اهل علمی، واجب است!